Όταν κάποιος πεθαίνει, λέμε ότι έφυγε η ψυχή του. Η ψυχή είναι η ανάσα της ζωής° χωρίς αυτήν η φλόγα της ζωής σβήνει και χάνεται σαν καπνός.
Ο θάνατος είναι ο απόλυτος χωρισμός, ένα οριστικό διαζύγιο του σώματος από το πνεύμα, τα οποία η ζωή μέσω της ψυχής τα ζευγαρώνει σε ένα, όπως η πνοή του αέρα συζευγνύει το ξύλο με τη φωτιά.
Η ψυχή είναι η ενότητα του σώματος και του πνεύματος και εκδήλωση της είναι η ίδια η ζωή.
Αν η ζωή είναι μία μέθη-μέθεξη σώματος και πνεύματος, η ψυχή είναι το ποτό τους° είναι αυτό που τα κάνει να ρέουν το ένα στο άλλο σε ένα ποιητικό κελάρυσμα. Η ψυχή είναι η ποίηση της ενότητας και η ζωή το ποίημα της.
Η ζωή γεννάται και η ψυχή παρουσιάζεται όταν δύο σώματα ορμώμενα από τη διάθεση της ενότητας, το ερωτικό πνεύμα, συνευρίσκονται σε ένα: τη στιγμή που το σπερματοζωάριο και το ωάριο ενώνονται, η ζωή παίρνει θέση και η ψυχή λαμβάνει χώρα.
Είμαστε προϊόν της ενότητας και αυτό το ξέρει η ψυχή μας. Όταν το πνεύμα αγνοεί αυτή την αλήθεια και την υπολογίζει αλλιώς, όταν το σώμα πράττει διαφορετικά από αυτήν, τότε η ψυχή δυσφορεί.
Η δυσφορία από την επίμονη έλλειψη της ενότητας προκαλεί αρρώστια. Η αρρώστια μάς υποδεικνύει έγκαιρα τον θάνατο ως αυτό πού είναι, ως τον απόλυτο χωρισμό° είναι η υπόμνηση του. Η αρρώστια είναι ένα παράδειγμα χωρισμού.
Ο θάνατος είναι ο απόλυτος χωρισμός, ένα οριστικό διαζύγιο του σώματος από το πνεύμα, τα οποία η ζωή μέσω της ψυχής τα ζευγαρώνει σε ένα, όπως η πνοή του αέρα συζευγνύει το ξύλο με τη φωτιά.
Η ψυχή είναι η ενότητα του σώματος και του πνεύματος και εκδήλωση της είναι η ίδια η ζωή.
Αν η ζωή είναι μία μέθη-μέθεξη σώματος και πνεύματος, η ψυχή είναι το ποτό τους° είναι αυτό που τα κάνει να ρέουν το ένα στο άλλο σε ένα ποιητικό κελάρυσμα. Η ψυχή είναι η ποίηση της ενότητας και η ζωή το ποίημα της.
Η ζωή γεννάται και η ψυχή παρουσιάζεται όταν δύο σώματα ορμώμενα από τη διάθεση της ενότητας, το ερωτικό πνεύμα, συνευρίσκονται σε ένα: τη στιγμή που το σπερματοζωάριο και το ωάριο ενώνονται, η ζωή παίρνει θέση και η ψυχή λαμβάνει χώρα.
Είμαστε προϊόν της ενότητας και αυτό το ξέρει η ψυχή μας. Όταν το πνεύμα αγνοεί αυτή την αλήθεια και την υπολογίζει αλλιώς, όταν το σώμα πράττει διαφορετικά από αυτήν, τότε η ψυχή δυσφορεί.
Η δυσφορία από την επίμονη έλλειψη της ενότητας προκαλεί αρρώστια. Η αρρώστια μάς υποδεικνύει έγκαιρα τον θάνατο ως αυτό πού είναι, ως τον απόλυτο χωρισμό° είναι η υπόμνηση του. Η αρρώστια είναι ένα παράδειγμα χωρισμού.
2 comments:
Ο κάθε ζωντανός οργανισμός είναι μια ενότητα λειτουργιών. όταν όλες οι "λειτουργίες" είναι σε καλή κατάσταση λέμε πως ο οργανισμός - το ον - είναι υγιής - υγιές. Όταν κάτι δεν "πάει" καλά λέμε πως - εν προκειμένω ο άνθρωπος - είναι άρρωστος ή ανάπηρος. Με το θάνατο του "ζωντανού" πεθαίνουν τα πάντα του. Κανένας διαχωρισμός δεν υπάρχει στις επί μέρους λειτουργίες του ως προς το θάνατο. Όσο υπήρχαμε πριν τη γέννησή μας, άλλο τόσο υπάρχουμε ως "κάτι" και μετά το θάνατό μας. Η ψυχή και ο θεός είναι φιλοσοφικές έννοιες του ανθρώπου για να μην τρελαθεί για το μάταιο της ύπαρξής του...
Συνεπής θεωρία κι αυτή...
Post a Comment