Οτιδήποτε κάνουμε στηρίζεται στον λόγο. Πίσω από την πλέον ποταπή πράξη ως την πλέον μεγαλειώδη, βρίσκεται ο λόγος της. Ακόμη και ο χειρότερος εγκληματίας έχει κάτι να πει για το έγκλημα που έκανε° είτε αυτό λέει την αλήθεια, είτε όχι, σημασία έχει ότι κάτι πάντα λέγεται για ό,τι πράττουμε, διότι αν δεν μπορούσε να λεχθεί τίποτε για αυτό, δεν θα το κάναμε.
Στην περίπτωση που δεν υπάρχει λόγος για κάτι που κάνουμε, τότε αυτό μάς συμβαίνει άθελά μας.
Για το ακούσιο ενέργημα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, ούτε να αποδώσουμε ευθύνη σε κανέναν. Το προς συζήτηση, λοιπόν, θέμα βρίσκεται για τις εντός των ορίων του λόγου ενέργειες, δηλαδή για αυτές που μπορούν να ορισθούν, άρα και να συζητηθούν.
Επειδή ο μέχρι τώρα λόγος που οι περισσότεροι γνωρίζουν, ονομάζει επαρκώς τη σχέση του ανθρώπου με τα πράγματα, πολλοί λίγοι μπορούν να επικαλεστούν άγνοια τής υφιστάμενης πραγματικότητάς μας. Η δυσφορία μας για αυτήν δεν είναι βουβή, έχει λόγο, και επειδή ακριβώς είναι προσδιορίσιμη, είναι και θεραπεύσιμη, αρκεί να το θέλουμε.
Αυτό που εμποδίζει τη θέληση είναι ο φόβος, αλλά εφόσον ο φόβος είναι προϊόν της άγνοιας, ο τρόπος να τον ξεπεράσουμε είναι η γνώση, τουτέστιν ο λόγος.
Από τη στιγμή που ο λόγος δίνει στη γνώση τα μέσα που χρειάζεται, δεν μας μένει παρά να τον μιλήσουμε ξεκάθαρα, δηλαδή να αναγνωρίσουμε αυτό που ήδη γνωρίζουμε μέσω των λέξεων.
Στην περίπτωση που δεν υπάρχει λόγος για κάτι που κάνουμε, τότε αυτό μάς συμβαίνει άθελά μας.
Για το ακούσιο ενέργημα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, ούτε να αποδώσουμε ευθύνη σε κανέναν. Το προς συζήτηση, λοιπόν, θέμα βρίσκεται για τις εντός των ορίων του λόγου ενέργειες, δηλαδή για αυτές που μπορούν να ορισθούν, άρα και να συζητηθούν.
Επειδή ο μέχρι τώρα λόγος που οι περισσότεροι γνωρίζουν, ονομάζει επαρκώς τη σχέση του ανθρώπου με τα πράγματα, πολλοί λίγοι μπορούν να επικαλεστούν άγνοια τής υφιστάμενης πραγματικότητάς μας. Η δυσφορία μας για αυτήν δεν είναι βουβή, έχει λόγο, και επειδή ακριβώς είναι προσδιορίσιμη, είναι και θεραπεύσιμη, αρκεί να το θέλουμε.
Αυτό που εμποδίζει τη θέληση είναι ο φόβος, αλλά εφόσον ο φόβος είναι προϊόν της άγνοιας, ο τρόπος να τον ξεπεράσουμε είναι η γνώση, τουτέστιν ο λόγος.
Από τη στιγμή που ο λόγος δίνει στη γνώση τα μέσα που χρειάζεται, δεν μας μένει παρά να τον μιλήσουμε ξεκάθαρα, δηλαδή να αναγνωρίσουμε αυτό που ήδη γνωρίζουμε μέσω των λέξεων.
2 comments:
η λεξη απολυτο λοιπον... ποσες φορες γραφτηκε αραγε?
τι ειναι το απολυτο λοιπον?
το μηδεν ως η Αρχη ολων των "αρχων"
που δεν εχει αρχη αλλα ουτε τελος
και ξεπηδαει μεσα απο αυτο η εννοια
του απειρου...?
το μονο τελειο, τετελεσται, τελος, μηδεν απειρο...
Όλα είναι τόσο μπερδεμένα όσο και σαφής...
Ο λόγος σου είναι κάπου κρυστάλλινος κάπου θολός.
Για μένα τουλάχιστον γιατί δεν συνατηθήκαμε ακόμα.
Κάπου ξέρεις παραπάνω από ότι εγώ κάπου λιγότερο.
Αλλά δεν μπορείς να τα εκφράσεις όλα σε ένα πόνημα.
Μόνο η τέχνη μπορεί να το κάνει.
Η τέχνη είναι τύχη.
Post a Comment