Το ανθρώπινο ον κινείται αναγκαστικά προς την αλήθεια του, τη χώρα της τελείωσής του, την επικράτεια του Λόγου.
Η λέξη "α-λήθεια", (από το στερητικό α και την λέξη λήθη>λάθος>λανθάνω), σημαίνει την αιωνιότητα του Λόγου δηλ. την αέναη, αλάθητη ροή του, όπου καμία λήθη δεν την εμποδίζει να ρέει από το πριν στο μετά, γιατί όλα είναι τώρα. Κανένα κενό μνήμης δεν μεσολαβεί ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, γιατί όλα είναι παρόν.
Η αλήθεια είναι ο παλμός του Λόγου, είναι το μέτρο και ο ρυθμός του.
Η ζωή του ανθρώπου πάλλεται στον ρυθμό της ψυχής του και η ψυχή του ευρυθμεί συντονιζόμενη με το μέτρο του λόγου της, του Λόγου, δηλαδή συντονιζόμενη με την αλήθεια. Ο άνθρωπος κινείται αναγκαστικά προς την αλήθεια γιατί τον οδηγεί σ' αυτήν η ίδια η ψυχή του.
Όταν ο παλμός της ψυχής εμποδίζεται, όταν η ροή της προς την αλήθεια - την αέναη ροή του Λόγου - ανακόπτεται, τότε έχουμε την αρρώστια ως το παράγωγο του στερητικού α και της λέξης ρώομαι (ρώμη)>ρέω.
Αυτό που εμποδίζει τον άνθρωπο από την ψυχική του ευρωστία είναι το ψεύδος.
Το ψεύδος μεσολαβεί ανάμεσα σε αυτόν και την αλήθεια εμποδίζοντας τη ροή του προς αυτήν. Η ροή, όμως, είναι γεγονός. Το ψεύδος μπορεί να φράσει το γίγνεσθαι, δεν μπορεί όμως να το διακόψει. Αν επιμείνει σε αυτό, τότε το φράγμα του μοιραία θα γκρεμιστεί σκορπίζοντας την καταστροφή. Η καταστροφή, όπως και η αρρώστια, είναι αποτελέσματα του γίγνεσθαι που έχει εμποδιστεί, είναι παράγωγα της αλήθειας που έχει ψευδισθεί.
Η αλήθεια δεν είναι το αντίθετο του ψεύδους, δεν είναι της ίδιας τάξης με αυτό° είναι ανώτερη του γιατί το ξεπερνάει. Η αλήθεια είναι η ίδια η τάξη του κόσμου.
Το ψέμα μπορεί να ψευδίζει την αλήθεια (και όχι να τη διαψεύδει), αλλά ποτέ η αλήθεια δεν θα επαληθεύσει ένα ψέμα.
Όπως όλα έχουν θέση μέσα στον κόσμο έχει και το ψέμα. Το ψέμα είναι η ελλιπής θέση, η θέση που δεν έχει τελειωθεί σε φύση. Το ψέμα είναι μία υπό-θέση.
Αν ο κόσμος επιτρέπει το ψέμα είναι γιατί έχει επιτρέψει στον εαυτό του την πολυτέλεια να έχει τον άνθρωπο. Την ίδια στιγμή, όμως, που του έδωσε την ελευθερία να δοκιμάζει διάφορες υποθέσεις (θέτοντας σε δοκιμασία την ίδια την λογική συνοχή του), του την περιόρισε στην ανάγκη να βρει οπωσδήποτε τη σωστή θέση, αυτή που θα τον οδηγήσει από την υπό-θεση στη μόνη βεβαιωμένη θέση, δηλαδή τη φύση.
Ο λόγος διακρίνει το ανθρώπινο ον από τα άλλα όντα και το κάνει το εκ-λεκτό όν. Η ελευθερία τού δίνει τη δυνατότητα εκλογής. Το ψέμα είναι μία λάθος εκλογή, μία εκλογή που δεν είναι έλλογη. Η μη έλλογη εκλογή τον διαχωρίζει από την φύση, αντί να τον διακρίνει μέσα σ' αυτή, και από εκλεκτό μοναδικό ον τον εξορίζει στη μοναχικότητα.
Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ° είναι το μέρος του εαυτού μας που υπακούει μόνο στην φυσική ανάγκη και είναι οργανωμένο σύμφωνα με τις επιταγές της. Εκεί, λοιπόν, που πρέπει να αναζητηθεί η ευθύνη του ψεύδους είναι στο πνεύμα - στον νου. Αν φταίει κάτι είναι η λανθάνουσα χρήση του νου, η λάθος εννόηση, ο ελλιπής λόγος.
Η λέξη "α-λήθεια", (από το στερητικό α και την λέξη λήθη>λάθος>λανθάνω), σημαίνει την αιωνιότητα του Λόγου δηλ. την αέναη, αλάθητη ροή του, όπου καμία λήθη δεν την εμποδίζει να ρέει από το πριν στο μετά, γιατί όλα είναι τώρα. Κανένα κενό μνήμης δεν μεσολαβεί ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, γιατί όλα είναι παρόν.
Η αλήθεια είναι ο παλμός του Λόγου, είναι το μέτρο και ο ρυθμός του.
Η ζωή του ανθρώπου πάλλεται στον ρυθμό της ψυχής του και η ψυχή του ευρυθμεί συντονιζόμενη με το μέτρο του λόγου της, του Λόγου, δηλαδή συντονιζόμενη με την αλήθεια. Ο άνθρωπος κινείται αναγκαστικά προς την αλήθεια γιατί τον οδηγεί σ' αυτήν η ίδια η ψυχή του.
Όταν ο παλμός της ψυχής εμποδίζεται, όταν η ροή της προς την αλήθεια - την αέναη ροή του Λόγου - ανακόπτεται, τότε έχουμε την αρρώστια ως το παράγωγο του στερητικού α και της λέξης ρώομαι (ρώμη)>ρέω.
Αυτό που εμποδίζει τον άνθρωπο από την ψυχική του ευρωστία είναι το ψεύδος.
Το ψεύδος μεσολαβεί ανάμεσα σε αυτόν και την αλήθεια εμποδίζοντας τη ροή του προς αυτήν. Η ροή, όμως, είναι γεγονός. Το ψεύδος μπορεί να φράσει το γίγνεσθαι, δεν μπορεί όμως να το διακόψει. Αν επιμείνει σε αυτό, τότε το φράγμα του μοιραία θα γκρεμιστεί σκορπίζοντας την καταστροφή. Η καταστροφή, όπως και η αρρώστια, είναι αποτελέσματα του γίγνεσθαι που έχει εμποδιστεί, είναι παράγωγα της αλήθειας που έχει ψευδισθεί.
Η αλήθεια δεν είναι το αντίθετο του ψεύδους, δεν είναι της ίδιας τάξης με αυτό° είναι ανώτερη του γιατί το ξεπερνάει. Η αλήθεια είναι η ίδια η τάξη του κόσμου.
Το ψέμα μπορεί να ψευδίζει την αλήθεια (και όχι να τη διαψεύδει), αλλά ποτέ η αλήθεια δεν θα επαληθεύσει ένα ψέμα.
Όπως όλα έχουν θέση μέσα στον κόσμο έχει και το ψέμα. Το ψέμα είναι η ελλιπής θέση, η θέση που δεν έχει τελειωθεί σε φύση. Το ψέμα είναι μία υπό-θέση.
Αν ο κόσμος επιτρέπει το ψέμα είναι γιατί έχει επιτρέψει στον εαυτό του την πολυτέλεια να έχει τον άνθρωπο. Την ίδια στιγμή, όμως, που του έδωσε την ελευθερία να δοκιμάζει διάφορες υποθέσεις (θέτοντας σε δοκιμασία την ίδια την λογική συνοχή του), του την περιόρισε στην ανάγκη να βρει οπωσδήποτε τη σωστή θέση, αυτή που θα τον οδηγήσει από την υπό-θεση στη μόνη βεβαιωμένη θέση, δηλαδή τη φύση.
Ο λόγος διακρίνει το ανθρώπινο ον από τα άλλα όντα και το κάνει το εκ-λεκτό όν. Η ελευθερία τού δίνει τη δυνατότητα εκλογής. Το ψέμα είναι μία λάθος εκλογή, μία εκλογή που δεν είναι έλλογη. Η μη έλλογη εκλογή τον διαχωρίζει από την φύση, αντί να τον διακρίνει μέσα σ' αυτή, και από εκλεκτό μοναδικό ον τον εξορίζει στη μοναχικότητα.
Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ° είναι το μέρος του εαυτού μας που υπακούει μόνο στην φυσική ανάγκη και είναι οργανωμένο σύμφωνα με τις επιταγές της. Εκεί, λοιπόν, που πρέπει να αναζητηθεί η ευθύνη του ψεύδους είναι στο πνεύμα - στον νου. Αν φταίει κάτι είναι η λανθάνουσα χρήση του νου, η λάθος εννόηση, ο ελλιπής λόγος.
No comments:
Post a Comment